۱۴ آوریل
امروز ولادیمیر مایاکوفسکی، شاعر شورشی تمام شهرهای جهان، راوی سرخ آشفتگی‌های قرن بیستم، با شلیک گلوله به زندگی خودش پایان داد. امروز ۱۴ آوریل، ابرِ شلوارپوشی که با مهره‌های پشت خودش نی‌لبک می‌نواخت درگذشت. او که از ما خواست نگوییم «خون از زخم‌ها می‌چکد»، این حرف را وحشیانه می‌دانست، آن قطره‌ها خون نبودند، گل‌های میخک بودند...
«غمگینم
چونان پیرزنی
که آخرین سربازی که از جنگ برمی گرددپسرش نیست»
امروز ولادیمیر مایاکوفسکی، شاعر شورشی تمام شهرهای جهان، راوی سرخ آشفتگی‌های قرن بیستم، با شلیک گلوله به زندگی خودش پایان داد. امروز ۱۴ آوریل، ابرِ شلوارپوشی که با مهره‌های پشت خودش نی‌لبک می‌نواخت درگذشت. او که از ما خواست نگوییم «خون از زخم‌ها می‌چکد»، این حرف را وحشیانه می‌دانست، آن قطره‌ها خون نبودند، گل‌های میخک بودند...
«غمگینم
چونان پیرزنی
که آخرین سربازی که از جنگ برمی گرددپسرش نیست»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر