امیرمحسن محمدی: امکان سازماندهی مردم برای تظاهرات از طریق شبکههای مجازی تجربههای بسیار موفقی در ایران، کشورهای خاورمیانه و جنبش اشغال داشته است اما نکتهی مشترک همهی این تجربههای موفق، حضور شهروند - خبرنگاران در مقابله با رسانههای رسمی و اتصال آنها به شبکههای مجازی بوده است.
کمپینهایی که این روزها در فیسبوک ایرانیان ایجاد میشود، عملا امکان سازماندهی مجدد جنبش خیابانها و تظاهرات مردم و یا حتا اقدام مشترک برای مقاومت مدنی را از بین برده است. با نگاهی دقیقتر در مییابیم که دست آورد عملی این کمپینها بسیار کم بوده است و مهم تر از نکتهی فوق این که این شکل هیجان موقت فیسبوکی اعتراض مجازی را به امری روزمره، عادی و بی تاثیر تبدیل کرده که مردم عادی را دیگر تحریک نمیکند و این مشکل خطرناکی است چرا که با این روش مردم دیگر در شرایط حساس برای فرخوانهای مجازی اهمیتی قائل نمیشوند.
قسمت فاجعه آمیز تر ماجرا این است که در پشت پردهی این کمپینها تقریبا همیشه هدف دیگری غیر از آنچه ابراز میکنند وجود دارد، مثلا متاخرترین کمپینی اکنون با عنوان "نه به حجاب اجباری" در حال سازماندهی است صرفاً به منظور اشغال افکار عمومی در فیسبوک و منحرف کردن توجهها از اختلاف بین دو کنفرانسی که این روزها در در بروکسل و استکهلم برگزار شد و سوزاندن ظرفیت اعتراض به حضور جنگ طلبان رسمی و نئوکانهای آمریکا در یکی از این کنفرانسهاست.
کمپین قبل از آن نیز در ظاهر زیر عنوان مخالفت با جنگ و عملا برای برقراری ارتباط به بخش محافظه کار دولت اسرائیل و تطهیر کردن جنایاتی که در فلسطین اتفاق میافتد سازماندهی شده بود، اقدام مشترک دیگر تحریم ۳ روزهی نان و شیر بود که تنها دلیل آن اثبات اینکه "جنبش سبز نمرده است" بود نه اعتراض به گرانی.
از این قبیل کمپینها را ناسیونالیستها و چپهای سکتاریست نیز مرتباً به عناوین مختلف مانند "نه من مسلمان نیستم" یا باز هم در مورد همین حجاب و یا دعوای بیهوده بر سر نام خلیج فارس آن هم در حالی که عملا سوژهی مورد مناقشه در اشغال ناوهای آمریکایی است انجام میدهند و غیر از اهداف پشت آن عملا امکان دوبارهی سازماندهی از طریق فیسبوک را با روزمره کردن آن از بین برده اند.
بیاید بازی با سرنوشت مردم را خاتمه دهیم، بیائید واقعی باشیم و مردم را فریب ندهیم، بیایید برای روز بزرگ آماده شویم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر