این مطلب نخستین بار در وبسایت رادیو زمانه در این آدرس منتشر شده است.
هفته جهانی اقدام برای تصویب پیمان نامه تجارت اسلحه، از روز دوشنبه، دوازدهم ژوئن ۲۰۱۲ ( ۲۲ خرداد ۱۳۹۱) آغاز شده است.
سازمان عفو بین‌الملل از سال ۱۹۹۰ برای تصویب یک پیمان‌نامه
دقیق تجارت اسلحه مبارزه می‌‌کند. از روز دوم ماه جولای پیش رو، دولت‌های
جهان به مدت یک‌ماه برای تصویب اولین پیمان نامه تجارت اسلحه در سازمان
ملل باهم دیدار و مذاکره می‌‌کنند. نگرانی اینجاست که برخی از
تولیدکننده‌های اصلی اسلحه، حاضر به پذیرش پیمان نامه یادشده نیستند.
طی چند دهه، عدم مسئولیت‌پذیری کشورهای جهان و نظارت
ناکارآمد بر تجارت اسلحه موجب کشته و زخمی شدن شمار زیادی از انسان‌ها،
شکنجه، نقض جدی حقوق بشر، خشونت‌های جنسی و ظهور پدیده غیر انسانی
سوءاستفاده از کودک - سربازها شده است. تجارت اسلحه هر سال بر زندگی
میلیون‌ها انسان تاثیرات بسیار مخربی می‌گذارد.
حدود هزار و ۵۰۰ نفر روزانه در اثر خشونت‌های مسلحانه و
توسط سلاح‌هایی کشته میشوند که بیشتر تولید شش کشور آمریکا، انگلیس،
آلمان، فرانسه، روسیه و چین هستند. این به معنی کشته شدن یک انسان در هر
دقیقه است. این نسل‌کشی تمام عیاری است که در سکوت بعضی از رسانه‌ها ادامه
یافته است و فروش غیر قانونی اسلحه برای سود‌های میلیاردی همچنان ادامه
دارد.
کمپین جهانی سازمان عفو بین‌الملل برای مقابله با تجارت
اسلحه متاسفانه در میان ایرانی‌‌ها و فعالان خاورمیانه با استقبال چندانی
مواجه نشده است. این سلاح‌ها ایران را سوریه خواهند کرد. سالانه در جهان ۱۲
میلیارد گلوله تولید می‌‌شود. ۲۶ میلیون نفر در اثر درگیری‌های نظامی
مجبور به ترک خانه‌هایشان میشوند و در هر دقیقه یک انسان در اثر
درگیری‌های نظامی کشته می‌‌شود و دقایق به سرعت می‌گذرند.
سئوال‌هایی که ما باید از خویش بپرسیم ازجمله اینها هستند:
آیا لازم نیست به بیرحمی "نه" بگوییم؟ آیا اگر از شلیک یک گلوله جلوگیری
کنیم به معنای این نیست که از زنجیره خشونت جلوگیری کرده‌ایم؟ آیا لازم
نیست برای تصویب پیمان نامه‌ای قوی در زمینه تجارت اسلحه و صدالبته بر اساس
موازین حقوق بشری قبل از دیدار رهبران جهان در ماه جولای اقدام کنیم؟ آیا
لازم نیست در رسانه‌ها مطرح شود که آمریکا و انگلستان دقیقاً چه مقدار پول
از فروش اسلحه به خاورمیانه و شمال آفریقا به دست آورده‌اند؟
کمپین جهانی و کنترل تجارت اسلحه
این در حالی است که به عنوان نمونه برای تجارت موز، مقررات
بیشتری وجود دارد و کشورهای اروپایی از واردات اسلحه اسباب بازی سر باز
می‌‌زنند؛ چرا که به کودکان آسیب می‌‌زند، اما به فروش میلیون‌ها اسلحه
می‌پردازند که به واسطه آنها هزاران کودک کشته میشوند.
در همین لحظه حداقل ده هزار کودک سرباز توسط حدود ۵۵ حکومت و
گروه نظامی برای جنگ بزرگسالان مورد سوء استفاده قرار می‌‌گیرند. لازم است
به چنین توحشی نه بگوییم و به کمپین جهانی برای کنترل اسلحه‌ها بپیوندیم.
فروش اسلحه به کشورهای تمامیت خواه به معنی مسلح کردن آنان در برابر مردم خودشان است. در خلال سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ ایالات متحده آمریکا اقدام به فروش سلاح و مهمات به کشورهای بحرین و یمن کرد. در سال ۲۰۱۱ این کشورها به وسیله همین سلاح‌ها اقدام به سرکوب خشونت‌آمیز مردم معترض کردند. حداقل ۲۰ کشور جهان سلاح‌های کوچک، مهمات، گاز اشک‌‌آور و سایر تجهیزات نظامی به مصر فروخته‌اند.
این تسلیحات در سرکوب تظاهرات مسالمت آمیز مردم مورد
استفاده قرار گرفتند و ایالات متحده آمریکا بزرگ‌ترین تامین کننده تسلیحات
با سالانه ۱،۳ میلیارد دلار بوده است. در خلال بهار عربی ده‌ها هزار نفر
از مردم به خون کشیده شدند؛ چراکه کشورهای فوق برای سود‌های میلیاردی
خودشان اقدام به صادرات سلاح‌های مختلف به منطقه کرده بودند و به همین دلیل
امروز آمریکا از کنترل تجارت اسلحه و مهمات خود سر باز می‌‌زند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر