پروانه‌های فراموش نشدنی
روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان
اوایل نوامبر ۱۹۶۰ تروخیو دیکتاتور دست نشانده امریکایی در جزیره دومینیکن اعلام کرد که که کشورش با دو مشکل مواجه است: یکی کلیسا و دیگری خواهران میرابال. تروخیو دوقلوی دیکتاتور کوبا باتیستا بود و در تمام تحولات آمریکای لاتین به عنوان یکی از جزایر ثبات ایالت متحده علیه انقلابیون چپ در کوبا و سایر کشور‌ها عمل کرده است.
چهار خواهر میرابال از مبارزین مردمی چپ گرا علیه حکومت تروخیو بودند که سالهای زیادی علیه این حکومت دست نشانده مبارزه کردند و بار‌ها به همراه همسرانشان به زندان افتادند. این خواهران در ماه ژانویه جلسه‌ای را تشکیل داده بودند که به تاسیس جنبش چپ گرای زیر زمینی ۱۴ ژوئن دومینیکن منجر شد و نقش بسیار اساسی در سرنگونی رژیم داشت. وجه تسمیه جنبش ۱۴ ژوئن به سال ۱۹۵۹ باز می گردد که گروهی از نیروهای چپ گرای دومینیکن در این تاریخ، با حمایت انقلابیون کوبا تلاش برای سرنگونی رژیم کردند اما در مقابل ارتش و نیروی هوایی تروخیو شکست خوردند. در همین جنبش بود که همسنگرانشان عنوان «پروانه» را برای یکی از خواهران انتخاب کردند و پس از آن خواهران میرابال را پروانه‌ها نامیدند.
امروز برابر با ۲۵ نوامبر ۱۹۶۰، چند روز پس از آنکه تروخیو آن‌ها را مشکل کشور دانسته بود، هنگامی سه نفر از خواهران از ملاقات همسرانشان در زندان باز می‌گشتند، توسط مزدوران تروخیو ابتدا شدیدا مورد ضرب شتم و شکنجه قرار گرفته و سپس آن‌ها را خفه کردند و اتوموبیلشان را به ته یک دره پرت کردند تا بر جنایتشان سرپوش بگذارند. پس از این فاجعه تروخیو در مورد یکی از خواهران به نام مینروا گفت: «او به مرض چپگرايي راديكال دچار شده بود‌و در راستاي اهدافش خودش را به هلاكت رساند و خانواده‌اش را گرفتار اين داستان تراژيك كرد». این حادثه خشم عمومی مردم را بر افروخت و شعله‌های اعتراض و انقلاب را بالا کشید تا اینکه سرانجام بعد از گذشت ۵ ماه رژیم سرنگون شد.
در جولای ۱۹۸۱ طی اولین گردهمایی فمینیستی امریکای لاتین در شهر بوگوتا پایتخت کشور کلمبیا، ضمن نفی خشونت علیه زنان در اشکال دولتی، اجتماعی و خانگی، روز درگذشت پروانه‌ها را روز «مبارزه با خشونت علیه زنان» نام گذاشتند، سازمان ملل متحد نیز سرانجام شانزده سال پیش در ۱۹۹۹ این روز را به رسمیت شناخت.
جمهوری دومینیکن یک بار در رمان انقلاب اکتبر روسیه به بهانه بدهی مالی و بار دیگر در ۱۹۶۵ یعنی ۵ سال بعد از قتل پروانه‌ها و سرنگونی دیکتاتور، به بهانه آنچه «جلوگیری از تشکیل کوبای دوم» نام گذاشته بودند بوسیله ۴۲ هزار کاماندو و ۳۷ رزمناو جنگی به اشغال نظامی ایالات متحده درآمد.
تروخیو مدت ۳۱ سال با حمایت همه جانبه ایالات متحده حاکم وحشت در این جزیره کوچک بود و در طی این مدت همواره از روابط صمیمانه با امریکا برخوردار بود. حکومت دومینیکن در طی این مدت مسئول کشتار ۵۰ هزار انسان است که در یک مورد آنکه کشتار «پارسلی» نامیده می‌شود ۲۰ هزار نفر قتل عام شدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر