۵ دیماه ۱۳۸۲
حادثهٔ تلخی که با مدیریت ضعیف و فاجعه بار نظام به کشته شدن ۵۰ هزار نفر انجامید و جهانیان را اندوه فرو برد. ساعت ۲۶: ۵ دقیقه صبح ۵ دیماه ۱۳۸۲ بود که این شهر تاریخی به تمامی تخریب شد، مردم مردند.
حکومتی که ریگی‌ها را در آسمان دستگیر می‌کند تا چند ساعت بعد از زلزله حتی نمی‌دانست حادثه کجا اتفاق افتاده و یکی از شهر‌هایش از روی نقشه محو و تخریب شده است، مردم بم از امداد رسانی سریع محروم شدند چون مردمِ محروم بودند و زیر آوار‌ها جان دادند. بخشی از کمک‌های مردمی هم در بازار آزاد فروش رفت.
زلزله آنچنان شدید بود که در تمام استان‌های مجاور احساس شد اما موسسه ژئوفیزیک هم حتی با تاخیر محل وقوع زلزله را به اشتباه منطقه جازموریان پیش بینی کرده بود، مردم داشتند زیر آوار می‌مردند.
حالا بعد از گذشت این همه سال هنوز هر دو سال یک بار زلزلهٔ بم در جاده‌های کشورم تکرار می‌شود، در دهه گذشته سالانه حدود ۲۴ هزار نفر در اثر تصادفات جاده‌ای کشته می‌شوند. ایرج بسطامی در فاجعه زلزله بم رفت، گلپونه‌ها هنوز اما در جاده‌ها می‌میرند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر