۱۰ می۱۹۳۳
قفس را بسوزان
هشتاد و یک سال پیش در چنین روزی برابر با ۱۰ می۱۹۳۳ حدود ۲۵ هزار جلد کتاب به دستور حزب نازی در آتش سوزانده شد.
از ماه‌ها قبل سازمان‌های دانشجویی، استادان و کتاب‌داران نازی، فهرست بلندی از اسامی کتاب‌هایی تهیه کرده بودند که از نظر آن‌ها مضر تشخیص داده می‌شد. امشب نازی‌ها مشعل به دست و در حالی که رژه می‌روند و سرود می‌خوانند به کتابخانه‌ها و کتابفروشی‌های سراسر آلمان حمله می‌کنند و کتاب‌ها را به آتش می‌کشند.
در فهرست کتابهای سوزانده شده آثار مارکسیستی و رمان‌های نویسندگان بزرگ از جمله جک لندن، ارنست همینگوی، همچنین آثار کسانی از قبیل فروید، انشتین و حتی هلن کلر که بر نابینایی و ناشنوایی خود غلبه کرده بود مشاهده می‌شد، هلن کلر بعد از آگاهی از سوزانده شدن کتاب‌هایش گفت:: «استبداد نمی‌تواند بر قدرت فکر و اندیشه چیره شود».
یوزف گوبلز، وزیر تبلیغات آلمان نازی که برگزارکننده مراسم کتابسوزان بود، در سخنرانی خود در شب مراسم کتابسوزان، «کتابهای فاسد» را بد‌تر از «غذاهای فاسد» دانست که ذهن «بچه‌های آلمانی» را خراب می‌کنند.
کتابسوزان نازی در سالهای بعد و در کشورهای دیگری که به اشغال در می‌آوردند همچنان ادامه یافت و کتابهای بسیاری در سراسر اروپا در آتش جهل و فاشیسم سوخت.
سرانجام در سال ۱۹۴۶ متفقین فهرستی از ۳۰ هزار عنوان کتاب چاپ شده در دوران نازی‌ها را تنظیم کردند و اقدام به نابودی میلیون‌ها نسخه از این کتاب‌ها کردند که فرق زیادی با کتابسوزان نازی‌ها نداشت.
بعد التحریر: با محاسبه سرانگشتی در مورد تیراژ کتاب‌ها در زمان انقلاب ۵۷ می‌توان دریافت که حجم کتابهای سوزانده شده و خمیر شده در ایران به مراتب بیشتر از آلمان بوده است، اندیشه را نمی‌توان با آتش از میان برد، قفس را بسوزان، رها کن پرندگان را.
تصویر: اعضای سازمان جوانان حزب نازی در اطریش در تاریخ ۳۰ آوریل ۱۹۳۸ با شادی کتاب‌ها را به آتش می‌کشند.
قفس را بسوزان
هشتاد و یک سال پیش در چنین روزی برابر با ۱۰ می۱۹۳۳ حدود ۲۵ هزار جلد کتاب به دستور حزب نازی در آتش سوزانده شد.
از ماه‌ها قبل سازمان‌های دانشجویی، استادان و کتاب‌داران نازی، فهرست بلندی از اسامی کتاب‌هایی تهیه کرده بودند که از نظر آن‌ها مضر تشخیص داده می‌شد. امشب نازی‌ها مشعل به دست و در حالی که رژه می‌روند و سرود می‌خوانند به کتابخانه‌ها و کتابفروشی‌های سراسر آلمان حمله می‌کنند و کتاب‌ها را به آتش می‌کشند.
در فهرست کتابهای سوزانده شده آثار مارکسیستی و رمان‌های نویسندگان بزرگ از جمله جک لندن، ارنست همینگوی، همچنین آثار کسانی از قبیل فروید، انشتین و حتی هلن کلر که بر نابینایی و ناشنوایی خود غلبه کرده بود مشاهده می‌شد، هلن کلر بعد از آگاهی از سوزانده شدن کتاب‌هایش گفت:: «استبداد نمی‌تواند بر قدرت فکر و اندیشه چیره شود».
یوزف گوبلز، وزیر تبلیغات آلمان نازی که برگزارکننده مراسم کتابسوزان بود، در سخنرانی خود در شب مراسم کتابسوزان، «کتابهای فاسد» را بد‌تر از «غذاهای فاسد» دانست که ذهن «بچه‌های آلمانی» را خراب می‌کنند.
کتابسوزان نازی در سالهای بعد و در کشورهای دیگری که به اشغال در می‌آوردند همچنان ادامه یافت و کتابهای بسیاری در سراسر اروپا در آتش جهل و فاشیسم سوخت.
سرانجام در سال ۱۹۴۶ متفقین فهرستی از ۳۰ هزار عنوان کتاب چاپ شده در دوران نازی‌ها را تنظیم کردند و اقدام به نابودی میلیون‌ها نسخه از این کتاب‌ها کردند که فرق زیادی با کتابسوزان نازی‌ها نداشت.
بعد التحریر: با محاسبه سرانگشتی در مورد تیراژ کتاب‌ها در زمان انقلاب ۵۷ می‌توان دریافت که حجم کتابهای سوزانده شده و خمیر شده در ایران به مراتب بیشتر از آلمان بوده است، اندیشه را نمی‌توان با آتش از میان برد، قفس را بسوزان، رها کن پرندگان را.
تصویر: اعضای سازمان جوانان حزب نازی در اطریش در تاریخ ۳۰ آوریل ۱۹۳۸ با شادی کتاب‌ها را به آتش می‌کشند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر