۱۶ ژوئن
تفنگ‌هایشان اسباب‌بازی نبود
امروز در تاریکی مدام سالگرد کشتار غم‌انگیز سووتو و جان باختن ۵۰۰ دانش‌آموز در افریقای جنوبی است.
تنها ۳۸ سال پیش بود که صبح امروز ۱۶ ژوئن حدود ۲۰ هزار دانش‌آموز در اعتراض به بخشنامه‌ای که زبان افریکانس را به‌عنوان زبان رسمی آموزشی انتخاب کرده بود، به جای رفتن به کلاس‌ها در خیابان تجمع کردند. پلیس استعماری و نژادپرست افریقای جنوبی شلیک کرد.
در این روز سیاه که در افریقای جنوبی زمستان بود، دانش آموزان به شکل مرگباری توسط پلیس کشتار و سرکوب شدند، اعتراضات که ابتدا از سوی معلمان آغاز شده بود به جامعه دانش آموزان کشیده شد، روزهای ابتدایی سال تحصیلی در ۱۹۷۶ بود.
لحظه‌ای سرنوشت‌ساز در تاریخ افریقای جنوبی که حتی کودکان هم قدرت باهم بودن را فهمیدند و مردم دریافتند که آپارتاید باید برود، اما هنوز ۱۸ سال زمان تا سرنگونی رژیم مانده بود.
هنوز کودکان افریقای جنوبی با شکم گرسنه سر کار یا مدرسه می‌روند. به یاد داشته باشیم در تمام سال‌های سیاه و نزدیک نژادپرستی در افریقای جنوبی، بسیاری از حکومت‌های بورژوایی به بهانه خطر قدرت گرفتن کمونیسم از جنایتکاران نژادپرست حمایت می‌کردند. دست‌های آن‌ها خونین است، تفنگ‌هایشان اسباب‌بازی نبود.
*تصویر نخست: هکتور اولین دانش‌آموزی بود که با گلوله نظامیان استعمارگر و نژادپرست کشته شد.
تفنگ‌هایشان اسباب‌بازی نبود
امروز در تاریکی مدام سالگرد کشتار غم‌انگیز سووتو و جان باختن ۵۰۰ دانش‌آموز در افریقای جنوبی است.
تنها ۳۸ سال پیش بود که صبح امروز ۱۶ ژوئن حدود ۲۰ هزار دانش‌آموز در اعتراض به بخشنامه‌ای که زبان افریکانس را به‌عنوان زبان رسمی آموزشی انتخاب کرده بود، به جای رفتن به کلاس‌ها در خیابان تجمع کردند. پلیس استعماری و نژادپرست افریقای جنوبی شلیک کرد.
در این روز سیاه که در افریقای جنوبی زمستان بود، دانش آموزان به شکل مرگباری توسط پلیس کشتار و سرکوب شدند، اعتراضات که ابتدا از سوی معلمان آغاز شده بود به جامعه دانش آموزان کشیده شد، روزهای ابتدایی سال تحصیلی در ۱۹۷۶ بود.
لحظه‌ای سرنوشت‌ساز در تاریخ افریقای جنوبی که حتی کودکان هم قدرت باهم بودن را فهمیدند و مردم دریافتند که آپارتاید باید برود، اما هنوز ۱۸ سال زمان تا سرنگونی رژیم مانده بود.
هنوز کودکان افریقای جنوبی با شکم گرسنه سر کار یا مدرسه می‌روند. به یاد داشته باشیم در تمام سال‌های سیاه و نزدیک نژادپرستی در افریقای جنوبی، بسیاری از حکومت‌های بورژوایی به بهانه خطر قدرت گرفتن کمونیسم از جنایتکاران نژادپرست حمایت می‌کردند. دست‌های آن‌ها خونین است، تفنگ‌هایشان اسباب‌بازی نبود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر