۱۱ ژوئن ۱۹۳۷
«احساس می‌کنم خواب می‌بینم»
کمونیست‌هایی پیشرو و مبارزان پرشورِ انقلاب کبیر روسیه که در آتش خودکامگی ژوزف استالین جاودانه شدند. اتهامشان ارتباط با تروتسکی و جرمشان مخالفت با استالین بود. عمو ژوزف «تصفیه کبیر» خود را آغاز کرده بود.
میخائیل توخاچفسکی، یونا یاکر، یرونیم آبرویچ، روبرت ایدمن، آگوست کورک، ویتووت پوتنا، بوریس فلدمن و ویتالی پریماکوف هشت فرمانده ارتش سرخ بودند که امروز ۱۱ ژوئن ۱۹۳۷ تیرباران شدند و یان گامارنیک پیش از آغاز تحقیقات به صورت مشکوکی به دلیل حادثه‌ای که خودکشی خوانده شده بود درگذشت.
در ساعت ۱۱:۳۵ شب آنها به مرگ محکوم شدند. توخاچفسکی در داگاه گفت: «احساس می‌کنم خواب می‌بینم» و استالین در واكنش به صدور حكم اعدام تنها به گفتن یک کلمه ساده قناعت کرد: موافقم.
همسر و دو برادر میخائیل توخاچفسکی پس از او تیرباران شدند، سه خواهرش به گولاک فرستاده شدند و دختر کوچکش به زندان افتاد، خودش اما همان شب با شلیک یک گلوله در پشت سرش اعدام شد.
سالها بعد پس از مرگ استالین در ۱۹۵۳ از بسیاری از این قربانیان دستگاه سرکوب اعاده حیثیت شد و در سال ۱۹۵۷ رسماً میخائیل توخاچفسکی بی گناه اعلام شد، در سال ۱۹۶۳ نیز تمبر پستی با تصویر توخاچفسکی در اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی منتشر شد.
دستگاه پلیس مخفی استالین در خلال سالهای تصفیه کبیر، بدون توقف حدود ۱۰ هزار بلشویک را بازداشت کرد که از این میان ۷۲۱۱ نفر محکوم شدند. تمامی اعترافات در زیر شکنجه و فشارهای شدید جسمی و روحی گرفته شده بود. شکنجه و اعتراف اجباری در هر شرایطی زمانی و مکانی محکوم است، ادعای دفاع از انسان داشته باشی جرمت چند برابر است، بلشویک‌های پیشرو و پرشور مسیر تاریخ را عوض کرده بودند.
تمبر پستی میخائیل توخاچفسکی که پس از بیگاه اعلام شدن او در 1963 در اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی انتشار یافت:
«احساس می‌کنم خواب می‌بینم»
کمونیست‌هایی پیشرو و مبارزان پرشورِ انقلاب کبیر روسیه که در آتش خودکامگی ژوزف استالین جاودانه شدند. اتهامشان ارتباط با تروتسکی و جرمشان مخالفت با استالین بود. عمو ژوزف «تصفیه کبیر» خود را آغاز کرده بود.
میخائیل توخاچفسکی، یونا یاکر، یرونیم آبرویچ، روبرت ایدمن، آگوست کورک، ویتووت پوتنا، بوریس فلدمن و ویتالی پریماکوف هشت فرمانده ارتش سرخ بودند که امروز ۱۱ ژوئن ۱۹۳۷ تیرباران شدند و یان گامارنیک پیش از آغاز تحقیقات به صورت مشکوکی به دلیل حادثه‌ای که خودکشی خوانده شده بود درگذشت.
در ساعت ۱۱:۳۵ شب آنها به مرگ محکوم شدند. توخاچفسکی در داگاه گفت: «احساس می‌کنم خواب می‌بینم» و استالین در واكنش به صدور حكم اعدام تنها به گفتن یک کلمه ساده قناعت کرد: موافقم.
همسر و دو برادر میخائیل توخاچفسکی پس از او تیرباران شدند، سه خواهرش به گولاک فرستاده شدند و دختر کوچکش به زندان افتاد، خودش اما همان شب با شلیک یک گلوله در پشت سرش اعدام شد.
سالها بعد پس از مرگ استالین در ۱۹۵۳ از بسیاری از این قربانیان دستگاه سرکوب اعاده حیثیت شد و در سال ۱۹۵۷ رسماً میخائیل توخاچفسکی بی گناه اعلام شد، در سال ۱۹۶۳ نیز تمبر پستی با تصویر توخاچفسکی در اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی منتشر شد.
دستگاه پلیس مخفی استالین در خلال سالهای تصفیه کبیر، بدون توقف حدود ۱۰ هزار بلشویک را بازداشت کرد که از این میان ۷۲۱۱ نفر محکوم شدند. تمامی اعترافات در زیر شکنجه و فشارهای شدید جسمی و روحی گرفته شده بود. شکنجه و اعتراف اجباری در هر شرایطی زمانی و مکانی محکوم است، ادعای دفاع از انسان داشته باشی جرمت چند برابر است، بلشویک‌های پیشرو و پرشور مسیر تاریخ را عوض کرده بودند.
تمبر پستی میخائیل توخاچفسکی که پس از بیگاه اعلام شدن او در 1963 در اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی انتشار یافت:
August Kork
Boris Feldman
Ieronim Uborevich
Iona Yakir
Mikhail Tukhachevsky
Robert Eideman
Vitaly Primakov
Vitovt Putna
۱ نظر:
تاریخ که قابل حذف شدن نیست . بعنوان یک انسان و افراد ثمربخش روحشان شاد .
ارسال یک نظر