صفحات

۱۳۹۳ شهریور ۷, جمعه

سالگرد درگذشت ریموند مک کریش و پتسی اوهارا پس از ۶۱ روز اعتصاب غذا

۲۱ می‌۱۹۸۱
دست های بانوی آهنین خونین است

تنها ۱۶ روز از درگذشت بابی سندز پس از ۶۶ روز اعتصاب غذا گذشته بود که دو نفر از رفقای اعتصاب کننده‌اش در یک روز به او پیوستند. 

سی و سه سال پیش در چنین روزی برابر با ۲۱ می‌۱۹۸۱، ریموند مک کریش و پتسی اوهارا جانهاي جوانشان را در راه آزادی به سوی امپراطوری تاچر شلیک کردند، اولي در هنگام مرگ ٢٤ و دومي تنها ٢٣ سال داشت.

ریموند و پتسی که به همراه هم و ۲۰ روز بعد از اعتصاب غذای بابی سندز اعتصاب خود را شروع کرده بودند، ۵ روز کمتر از او دوام آوردند و پس از ۶۱ روز هردو با هم درگذشتند. 

اعتصاب غذای این زندانیان سیاسی که در اعتراض به سیاست‌های خونبار دولت بریتانیا و مارگارت تاچر بود تنها با خواسته‌های صنفی مطرح شده بود، آنها می‌خواستند که به عنوان زندانی سیاسی به رسمیت شناخته شوند. این اعتصاب حول پنج خواسته اتفاق افتاد: 

۱. حق نپوشیدن لباس زندان؛ 
۲. حق کار نکردن در زندان؛ 
۳. حق ارتباط آزاد با دیگر زندانیان و انجام فعالیت‌های آموزشی و سرگرمی؛ 
۴. حق یک ملاقات، یک نامه و یک بسته در هر هفته؛ 
۵. احیای تمام عفوهایی که به علت اعتراضات لغو شده بودند. 

در تمام روزهای تاریک اعتصاب غذا و مرگ‌های پی در پی در زندان بلفاست که به کشته شدن ۱۰ نفر از اعضای ارتش جمهوری خواه ایرلند انجامید، سیاست‌های مارگارت تاچر مبنی بر تبلیغات سنگین رسانه‌ای و بی‌توجهی به خواست‌های این زندانیان سیاسی بود که به قتل این زندانیان منجر شد. او مسئول مستقیم جان این زندانیان است، آری، مارگارت تاچر خون ريخته است.











هیچ نظری موجود نیست: