امیرمحسن محمدی: لئون تروتسکی از یاوران اصلی لنین در انقلاب کبیر روسیه، بنیان گذار ارتش سرخ، کمیسر خلق برای روابط خارجی و از اولین اعضای دفتر سیاسی حزب بود که دوره‌ی فعالیت خود هیچگاه در برابر تمامیت‌خواهی و بوروکراسی ژوزف استالین سکوت نکرد.
رفیق تروتسکی در کنگره‌ی حزب در سال ۱۹۲۲ گفته بود: «زمانی که به ماشین بوروکراتیک می نگریم باید از خود بپرسیم که چه کسی حکومت می کند و چه کسی حکومت می شود؟ من بشدت شک دارم که این کمونیست ها هستند که حکومت می کنند. حقیقت این است که این ها حکومت می شوند.»
ولادیمیر لنین رهبر و متفکر پر شور انقلاب کبیر روسیه، با وجود اختلافات و بحث‌های سیاسی که پیش از آن با تروتسکی داشت، در وصیت‌نامه‌ای که برای ارائه در کنگره‌ی دوازدهم حزب (آوریل ۱۹۲۳) از خود به جا گذاشت، تروتسکی را توانمند‌ترین فرد در کمیته‌ی مرکزی حزب عنوان کرده و اعلام کرد به توانمندی‌های استالین که او را خشن و گستاخ نامیده بود شک دارد. چند هفته پیش از برگزاری کنگره، لنین به شکل مشکوکی دچار سکته‌ی مغزی شد و درگذشت، بعد‌ها نیز شواهدی مبنی بر مسموم شدن ولادیمیر لنین توسط تیم‌های تحقیقات پزشکی منتشر شد.
اکثریت اعضای شناخته شده‌ی اپوزیسیون تا سال ۱۹۲۷توسط استالین از حزب اخراج و یا از شوروی تبعید شده بودند، تروتسکی نیز که انقلابی کهنه کاری بود و از سال ۱۹۲۶ مجموعه‌ی از ۸ هزار نفر از نیروهای کمونیست را در شهر‌ها و محلات علیه وضع موجود سازماندهی کرده بود سرانجام سال ۱۹۲۹ از شوروی اخراج شد و از آنجا به ترکیه، فرانسه، نروژ و سپس مکزیک منتقل شد.
لئون تروتسکی پس از تبعید نیز مبارزه‌ی خود را برای انقلاب مدام و علیه ضد‌انقلاب استالین ادامه داد، متفکر، هنرمند و انقلابی مبارزی که سرانجام به وسیله‌ی عوامل استالین در راه رسیدن به آزادی و تحقق برابری جان باخت.
در روز ۲۰ اگوست ۱۹۴۰ رامون مرکادر با اسم مستعار جکسون به مکزیک رفت و طی دیداری با تروتسکی وی را بویسله‌ی تبر از ناحیه سر و گردن مجروح کرد. لئون پیش از مرگش گفت او را نکشید، او باید همه چیز را اعتراف کند. قاتل تنها به ۲۰ سال حبس محکوم شد و استالین ارتباطش را با این ترور سیاسی تکذیب کرد اما مرکادر پس از آزادی به شوروی بازگشت و نشان "لنین" که بالاترین نشان افتخار در شوروی بود را دریافت کرد.
۱ نظر:
مقاله ی مفصلی تروتسکی بر وصیت نامه لنین نوشته و شرح و بسطی کامل بر اون داده.
ارسال یک نظر