من یکی از دوستان را به علت اینکه بصورت روزانه عکس جسدهای متلاشی سوریه را به اشتراک میگذاشت ریموو کردم، خانهی فیسبوک من قبرستان نیست.
این روزها به اندازهی کافی از این قبیل عکسها در مورد آفریقا و شرق دور و آمریکای لاتین و حتا کشورهای دیگر خاورمیانه هم در اینترنت منتشر میشود، ناظران سازمان ملل از درگیریهای خونین "دو طرفه" حرف میزنند و ایرانیان بسیاری از این تصاویر و ویدیوهای بعضا جعلی را زیر عنوان جنایت بشار اسد به اشتراک میگذارند.
چرا به جای مرده بازی نمینشینند چهار کلمه در بارهی زندههای سوریه مطلب بخوانند یا بنویسند؟ علاقه ندارم با بازوهای ناخودآگاه ناتو در یک خانه (هوم) باشم.
*پ.ن: از شبکههای اجتماعی میخواهیم بر اساس تمام قوانین بین المللی تصاویر دلخراش را حذف کنند، در این رسانهها نشان دادن نوک ممه ممنوع است اما ته حلق متلاشی شده و کون پاره به راحتی به اشتراک گذشته میشود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر