حاشیه‌های پیام نوروزی اوباما متن را محاصره می‌‌کند/ امیرمحسن محمدی

این مطلب نخستین بار در آی ریپورت سی‌ ان ان در این آدرس منتشر شده است.

بیشتر از آنکه امید بدهد نوروز را تلخ کرده است. مردی که گزینه حمله نظامی به کشورمان را از روی میزش کنار نمی‌‌رود و چهره‌اش قاطعانه بوی باروت گرفته است. از قاب مانیتور دود انتحار در مزارشریف بلند می‌‌شود. از قاب، اخوان المسلمین موهای زنی‌ را گرفته، بر زمین التحریر می‌‌کشند و دستی‌ رهبر اپوزیسیون چپ تونس را ترور می‌‌کند. پایین ویدئو زیر نویس می‌‌شود: «القاعده در لیبی‌» و این مدام تکرار می‌‌شود. گوشهٔ سمت چپ مانیتور در مرز سوریه و ترکیه شکسته است و کودکان ناقص الخلقهٔ عراقی از سراپای آقای رئیس جمهور بالا می‌‌روند.

 

نزدیک‌تر در میان اپوزیسیون ایران تنها یک گرایش سینه چاکانه از تحریم‌ها علیه مردم ایران دفاع می‌‌کند، عدهٔ کم‌تعدادی از فعالین نئو‌لیبرال و راستگرایانی هستند که به کمک جریان اصلی‌ رسانه‌های فارسی‌ زبان وابسته به لابی جمهوریخواه در ایالات متحده آمریکا به شهرت رسیده و تطمیع شده‌اند یا بعضا مورد حمایت مالی‌ قرار گرفته‌اند. اصلی‌‌ترین خوسته این گرایش دخالت بشر دوستانه قدرت‌های بزرگ در منطقه خاورمیانه است و تمام تلاششان را در ماه‌های اخیر کرده‌اند تا ثابت کنند تحریم‌ها تنها دولت ایران را هدف قرار داده است و به مردم ایران آسیبی‌ نزده است. بر همین اساس در هفته‌های اخیر نیز کنفرانسی با هزینهٔ سنگین چندصد هزار دلاری در واشنگتن ترتیب دادند و تمام آنچه در چنته داشتند را در دفاع از تحریم مردم ایران عرضه کردند.

 

تشت رسوایی این جریان سیاسی هنگامی از بام می‌‌افتد که باراک اوباما رئیس جمهور ایالات متحد آمریکا در پیام ویدئویی که اخیرا به مناسبت نوروز ۱۳۹۲ فرستاده، تلویحاً به مشکلات شدید مردم ایران که ناشی‌ از تحریم هاست اعتراف می‌‌کند. اوباما می‌‌گوید مردم ایران بهای زیاد و غیر لازمی را برای عدم تمایل رهبران ایران برای رسیدگی به مساله هسته‌ای پرداخته‌اند، او علیرغم اینکه بر خلاف پیام‌های قبلی‌ که تنها با مردم ایران سخن می‌‌گفت و به حکومت کنایه می‌‌زد این‌بار بیشتر از هرچیز خطاب به حکومت ایران حرف می‌‌زند، اوباما می‌‌گوید اگر به توافق هسته‌ای برسیم مردم ایران می‌‌توانند مزایای مبادلات بازرگانی بیشتر و روابط با کشورهای دیگر از جمله آمریکا را ببینند... این انتخابی پیش روی رهبران ایران است، من امیدوارم آنها راه بهتری را انتخاب کنند، به خاطر مردم ایران و برای جهان. می‌‌گوید دلیلی‌ ندارد که ایران از فرصت‌هایی‌ که مردم کشورهای دیگر دارند «محروم»باشد. او گرسنگی و فقر مردم ایران را در مقابل حکومت به گروگان گرفته است.

 

باراک اوباما رئیس جمهور ایالات متحد آمریکا به رغم اینکه در پیام نوروزی اخیرش ادعا کرد خطاب به مردم و رهبران ایران سخن می‌‌گوید اما مردم ایران در این جملات تنها نقش تزئینی داشتند، بیشتر از آنکه پیام دوستی‌ باشد تهدیدی دیپلماتیک خطاب به حکومت ایران بود.

 

پیام نوروزی سال گذشتهٔ اوباما اما به رغم اینکه خطاب به مردم ایران بود، بیشتر از هرچیز بر آزادی ارتباطات در ایران تاکید داشت و به سانسور شدید و سرکوب مطبوعات و اینترنت در ایران خرده می‌‌گرفت، جملاتی به غایت دوستانه که شاید قابل پذیرش‌ترین گفتگوی اوباما نسبت به سایر پیام‌هایش در سال‌های اخیر بود و با یک مرحله سقوط از آزادی تجمعات به آزادی اینترنت و ارتباطات پایه‌ای از قبیل موبایل و غیره تنزل کرده بود. صحبت‌های باراک اوباما در این سال اما پیام واضحی برای حکومت ایران داشت. ژستی نصیحت گرانه که بیشتر از هر چیز شکست خورده به نظر می‌‌رسید.

 

اوباما در پیام نوروزی سال ۹۰ صراحتاً تنها با مردم ایران حرف می‌‌زند، او هنوز به جنبشی که در خیابان‌ها اتفاق افتاده بود دلبسته است و تمام تلاش و حمایتی که جریان دموکرات امریکایی - مانند بسیار دیگری از جریانات سیاسی در سراسر جهان - از جنبش سبز کرده بود، برایش بارقه‌های امید داشت. از امید حرف زد و اینکه از آزادی تجمعات و انجمن‌ها دفاع می‌‌کند، او تجمع ۲۵ خرداد میدان آزادی را همجنس تجمعات میدان التحریر دانست. از زندانیان سیاسی و تعقیب فعالان فرهنگی‌، روزنامه نگاران و همچنین نقض حقوق زنان و کودکان حرف زد و با فاکت‌های ملی‌ گرایانه از تمدن کهن پارسی و اینکه آینده در دست جوانان است، نوروز را پلی‌ بین گذشته و آینده دانست. او پیامش را به شعری از سیمین بهبهانی پایان داد.

 

اوباما اما در پیام نوروزی ۱۳۸۹ و در اوج کشتار و سرکوب مردم از دراز کردن دست دوستی‌ سخن گفته بود که با واکنش شدید مقام‌های جمهوری اسلامی از جمله رهبر و رئیس جمهور مواجه شد.

 

متن پیام نوروزی ۱۳۹۲ پرزیدنت اوباما به مردم ایران به نقل از سایت «سفارت مجازی» ایالات متحده به شرح زیر است:

 

درود، همزمان با گردهم آمدن خانواده ها برای جشن نوروز، می خواهم بهترین آرزوهایم را به مناسبت فرارسیدن بهار و سال نو ابراز کنم. در سراسر جهان و اینجا در ایالات متحده، شما دور سفره نوروز جمع شده اید تا شکرگزار وجود عزیزانتان باشید، به نعمت ها بیاندیشید و به همه فرصت های فصل نو خوش آمد بگویید.

 

همانگونه که من هرسال به عنوان رئیس جمهور انجام داده ام، می خواهم از این فرصت برای گفتگوی مستقیم با مردم و رهبران ایران استفاده کنم. از زمان آغاز دوره ریاست جمهوری من، فرصتی را به دولت ایران ارائه داده ام – درصورت عمل به مسئولیت های بین المللی اش، در این صورت فرصتی برای ایجاد روابط تازه میان دو کشور ما امکان پذیر است، و ایران می تواند به جایگاه واقعی اش در میان جامعه کشورها بازگردد.

 

من درباره دشواری بودن غلبه یافتن بر دهه ها بی اعتمادی توهم ندارم. حل اختلاف های زیادی که میان ایالات متحده و ایران وجود دارد نیازمند تلاش های جدی و متدوام است. این شامل نگرانی های جدی و درحال رشد جهان درباره برنامه هسته ای ایران می باشد که صلح و امنیت منطقه و فراتر از آن را تهدید می کند.

 

رهبران ایران می گویند برنامه هسته ای آنها برای تحقیقات پزشکی و تولید برق است. اما تا کنون نتوانسته اند جامعه جهانی را متقاعد کنند که برنامه هسته ایشان صرفا مقاصد صلح آمیز دارد. برای همین جهان در عزمش برای حل این موضوع متحد است و دلیلی که اکنون ایران اینگونه منزوی شده است. مردم ایران بهای زیاد و غیرلازمی برای عدم تمایل رهبران ایران برای رسیدگی به این مسئله پرداخته اند.

 

همانگونه که من همیشه گفته ام، ایالات متحده ترجیح می دهد این مسئله را به طور صلح آمیز و دیپلماتیک حل کند. اگر واقعا آنگونه که رهبران ایران می گویند – برنامه هسته ایشان مقاصد صلح آمیز دارد – در این صورت اساسی برای راه حل عملی وجود دارد، این یک راه حلی است که به ایران دسترسی به انرژی صلح آمیز هسته ای را می دهد و همزمان برای همیشه پاسخگوی پرسش های جدی جامعه جهانی درمورد ماهیت واقعی برنامه هسته ای ایران است.

ایالات متحده درکنار سایر اعضای جامعه جهانی آماده است به اینگونه راه حلدست یابد. اکنون زمان آن است که دولت ایران برای کاستن تنش گامهای جدی و با معنی بردارد و در جهت توافقی پایدار و درازمدت در زمینه برنامه هسته ای حرکت کند.

 

یافتن راه حل کاری آسان نخواهد بود. اما اگر بتوانیم، مردم ایران می توانند مزایای مبادلات بازرگانی بیشتر و روابط با کشورهای دیگر ازجمله ایالات متحده را ببینند. درحالیکه اگر دولت ایران همچنان حرکت درمسیر فعلی را ادامه دهد، تنها ایران را منزوی تر خواهد کرد. این انتخابی است که اکنون پیش روی رهبران ایران است.

 

من امیدوارم آنها راه بهتر را انتخاب کنند – به خاطر مردم ایران و به خاطر جهان. زیرا دلیل خوبی وجود ندارد که مردم ایران از فرصت هایی که مردم کشورهای دیگر استفاده می کنند محروم باشند، همانگونه که ایرانیان شایسته برخورداری از آزادی هایی هستند که مردم همه جا از آن برخوردار هستند.

 

انزوای ایران برای جهان هم خوب نیست. همانگونه که پدران و اجداد شما در طول تاریخ دنیای علم و هنر را غنی کرده اند، همه کشورها از استعداد و خلاقیت مردم ایران بهره خواهند برد، به ویژه جوانان شما. هر روزی که ارتباط شما با ما قطع است روزی است که ما با هم کار نمی کنیم، باهم نمی سازیم، نوآوری نمی کنیم – و فرصت ساختن آینده ای پر از صلح و کامیابی که در قلب این جشن است را نداریم.

 

در این ایام نوروز همزمان با جمع شدن خانواده و دوستان در این نوروز بسیاری از شما به حافظ روی خواهید کرد که نوشت: «درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد، نهال دشمنی برکن که رنج بی شمار آرد»

 

همزمان با آغاز بهاری تازه، من همچنان امیدوارم که دو کشور ما بتوانند از تنش را پشت سر گذاشته و فراتر روند. و من همچنان به تلاشم برای رسیدن به آغازی نو میان کشورهایمان ادامه خواهم داد که حاصلش دوستی و صلح میان دو کشورمان باشد.

 

سپاسگزارم و عید شما مبارک