امیرمحسن محمدی: در افغانستان یک اتفاق فاشیستی دارد می‌افتد٬ هرگونه تفکیک و حکم حکومتی برای نژاد و زبان محکوم است.
برخی مقامات پارلمانی و سپس شورای وزیران افغانستان در جلسه‌ای استفاده از زبان و لهجه‌های بیگانه را ممنوع کرده اند٬ بسیاری از فعالان افغانستانی یکصدا اعتراض کرده‌اند و دارند بیانیه امضا می‌کنند و نام این کار را «فارسی ستیزی» گذاشته‌اند. می‌گویند هدف مصوبه تنها حذف اصطلاحات فارسی است.
در مملکتی که بیشترین استفاده از واژه‌های پاکستانی٬ هندی٬ عربی و حتی ترکی و غیره می‌شود٬ فارسی را هدف قرار داده اند٬ آن‌ها به دلیل عملکرد فاجعه بار سیاست خارجی ایران در قبال افغانستان٬ از مردم و زبان انتقام می‌گیرند.
معاون وزارت فرهنگ و اطلاعات افغانستان گفته باید واژه‌ها و لهجه‌ها پالایش شوند٬ لهجه؟ چه کسی به خودش حق می‌دهد تا درباره لهجهٔ مردم تصمیم بگیرد؟! کابینه کرزای پخش برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی به زبانهای بیگانه! را هم ممنوع کرده است٬ گفته‌اند که شبکه‌های محلی باید به لهجه مسلط کابل برنامه بسازند.
گویا همه چیز از کاربرد واژه‌های معادل در فارسی ایران شده است٬ واژه‌هایی مانند «دانشگاه» و «دانشجو» که به رغم اینکه واژه‌های نویی هستند اما محصول زحمات پژوهشگران و استادان زبان فارسی در فرهنگستان ایران هستند٬ واژه‌هایی که کاملاْ درست هستند. این مرز‌ها را متلاشی کنید٬ متلاشی کنید٬ اگر نمی‌کنید اما دیکتاتورهای فاسد را سرنگون کنید.
*پ. ن: در فرصت بعدی درباره آنچه بر پرتو نادری در افغانستان گذشت می‌نویسم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر