امیرمحسن محمدی: وقتی شنی بولدوزر از روی پیکرش رد می‌‌شد مشت‌هایش را گره کرده بود، این فعال آمریکایی و عضو سازمان ضدجنگ جنبش اتحاد بین الملل (International Solidarity Movement) تنها ۲۳ سال داشت و با گذراندن دوره‌های مقاومت ضدخشونت و سپرانسانی آمده بود تا از تخریب خانه‌های فلسطینیان در خاک اجدادیشان جلو گیری کند.
پیشتر دادگاهی در اسرائیل حکومت این کشور را در این قتل تبرئه کرد و گفت اسرائیل بی تقصیر است چون این حادثه در جریان یک درگیری اتفاق افتاده است. در آوریل ۲۰۰۳ نیز یکی دیگر از اعضای انگلیسی جنبش اتحاد بین الملل به نام «تام هرندال» که دانشجوی عکاسی بود، با شلیک مستقیم گلوله سربازان اسرائیلی به سرش جان باخته بود. همچنین در نوامبر ۲۰۰۲ نیز «یان هوک» که کارمند سازمان ملل بود در اثر شلیک تک تیر انداز‌های اسرائیلی کشته شد. در ماه مه ۲۰۰۲ نیز مستند سازی به نام «جیمز میلر» در حالی مشغول ساخت فیلمی در فلسطین بود با گلوله سربازان اسرائیلی از پا در آمد.
حکومت اسرائیل در تمام مورد اخیر تلاش کرده تقصیر را به گردن قربانیان بیندازد، در مورد راشل کوری رسانه‌های اسرائیلی به گونه‌ای حادثه را بازتاب دادند که گویی راشل به عمد در موقعیتی قرار گرفته که راننده بولدوزر او را نبیند، این در حالی است که وی یونیفورم شبرنگ و نارنجی پوشیده بود و تلاش داشت با بلندگویی دستی بولدوزر را متوقف و مانع تخریب خانه‌های فلسطینیان شود. سرباز اسرائیلی قاتل تام هرندال نیز در دادگاه گفته بود به سوی فردی که نارنجک در دست داشت شلیک کرده است اما هرندال تلفن همراه در دست داشت و مشغول مکالمه بود، در مورد جیمز میلر گفته بودند به سوی فردی که یونیفرم نظامی به تن داشت و مشغول تیر اندازی به سربازان بود شلیک کرده‌اند اما این حالی است که میلر یونیفرم مطبوعات پوشیده و فیلم برداری می‌‌کرد. وقتی وقاحت مرز ندارد رنگ‌های انسان بی رنگ می‌‌شود، آری، اسرائیل طاعون است.
پیشتر دادگاهی در اسرائیل حکومت این کشور را در این قتل تبرئه کرد و گفت اسرائیل بی تقصیر است چون این حادثه در جریان یک درگیری اتفاق افتاده است. در آوریل ۲۰۰۳ نیز یکی دیگر از اعضای انگلیسی جنبش اتحاد بین الملل به نام «تام هرندال» که دانشجوی عکاسی بود، با شلیک مستقیم گلوله سربازان اسرائیلی به سرش جان باخته بود. همچنین در نوامبر ۲۰۰۲ نیز «یان هوک» که کارمند سازمان ملل بود در اثر شلیک تک تیر انداز‌های اسرائیلی کشته شد. در ماه مه ۲۰۰۲ نیز مستند سازی به نام «جیمز میلر» در حالی مشغول ساخت فیلمی در فلسطین بود با گلوله سربازان اسرائیلی از پا در آمد.
حکومت اسرائیل در تمام مورد اخیر تلاش کرده تقصیر را به گردن قربانیان بیندازد، در مورد راشل کوری رسانه‌های اسرائیلی به گونه‌ای حادثه را بازتاب دادند که گویی راشل به عمد در موقعیتی قرار گرفته که راننده بولدوزر او را نبیند، این در حالی است که وی یونیفورم شبرنگ و نارنجی پوشیده بود و تلاش داشت با بلندگویی دستی بولدوزر را متوقف و مانع تخریب خانه‌های فلسطینیان شود. سرباز اسرائیلی قاتل تام هرندال نیز در دادگاه گفته بود به سوی فردی که نارنجک در دست داشت شلیک کرده است اما هرندال تلفن همراه در دست داشت و مشغول مکالمه بود، در مورد جیمز میلر گفته بودند به سوی فردی که یونیفرم نظامی به تن داشت و مشغول تیر اندازی به سربازان بود شلیک کرده‌اند اما این حالی است که میلر یونیفرم مطبوعات پوشیده و فیلم برداری می‌‌کرد. وقتی وقاحت مرز ندارد رنگ‌های انسان بی رنگ می‌‌شود، آری، اسرائیل طاعون است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر