در سالگرد قتل عام ارامنه و آشوریان توسط سربازان ترکیه قرار داریم، بی شک این نسل کشی اگر بیش از فاجعه ی هولوکاست نباشد ...اما کم ندارد. عکس فوق یکی از مسئولان کوچ را نشان می‌‌دهد که با نشان دادن تکه نانی به ارمنیان و آشوریان در حال مرگ از گرسنگی، مشغول شکنجه ی آنان است.
اصفهان که بودیم هر سال در این تاریخ ارمنیان راه پیمایی آرامی داشتند و از کلیسای مریم تا کلیسای وانک پلاکاردهایی خاموش را حمل می‌‌کردند. از چند روز قبل نیز معمولن شعار نویسی هایی می‌‌شد با عنوان: "مرگ بر دولت فاشست ترکیه".
در جریان این "جنایت بزرگ" که در فاصله ی سال‌های ۱۹۱۵ تا ۱۹۱۷ توسط دولت عثمانی اتفاق افتاد حدود ۳ میلیون نفر از مسیحیان (ارامنه، آشوریان و کلدانیان، بونتیک های یونانی) کشته شدند و صد‌ها هزار نفر "نفی بلد" شدند و به کشور‌های سوریه، ایران، عراق و ... بصورت اجباری کوچانده شدند. بسیاری از آنها نیز در مسیر کوچ با شکنجه‌ها و تجاوز فراوان رو برو بودند و در شرایط سخت مسیر به علت تشنگی و گرسنگی در گذشتند.
دولت ترکیه تا چند سال پیش این حادثه ی فجیع را نفی می‌‌کرد و نوشتن در این باره در ترکیه ممنوع بود، هر چند هنوز نیز مسئولیت این کشتار را به عهده نمی‌‌گیرد و سعی دارد با عوض کردن تاریخ ماجرا را بصورت جنگی دو طرفه جلوه دهد. ۲ سال پیش یکی از روزنامه نگاران ارمنی تبار ترکیه که بصورت ویژه‌ای بر بازخوانی این کشتار کار می‌‌کرد در استانبول ترور و کشته شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر