۵۷ سال پیش در چنین روزی برابر ۱۶ فروردین ۱۳۳۶، درحالی که تنها ۴ سال از کودتای امریکایی ۲۸ مرداد می‌گذشت، با حمایت‌های عملی و پشتیبانی آموزشی سازمان سیا، تشکیلات نفرت انگیز و مخوف ساواک در ایران تاسیس شد.
در سالهای سیاه سرکوب پس از کودتا، درحالی که یک روز از نخست وزیری منوچهر اقبال می‌گذشت، این سازمان ضدمردمی به منظور تعقیب و شکنجه فعالین چپ، اعضای حزب توده، اتحادیه‌های کارگری، فعالین دانشجویی و سایر مخالفین آغاز به کار کرده بود.
رئیس این سازمان که مستقیماً از سوی محمدرضا پهلوی انتخاب می‌شد، به عنوان معاون اول نخست وزیر کار می‌کرد اما به غیر از شاه از هیچ مرجع دیگری دستور نمی‌گرفت و پهلوی را در جریان همه فعالیت‌های خود قرار می‌داد.
ساواک در ظاهر از بدنه اصلی ارتش و پلیس جدا بود ولی بعد‌ها به اندازه‌ای وسعت پیدا کرد که کنترل این دو نهاد را در دست گرفت و بر سایر وزارتخانه‌ها و ادارات دولتی به گونه‌ای مسلط شد که حتی استخدام‌ها و انتصابات با موافقت این سازمان انجام می‌گرفت.
از جمله روش‌های نفرت برانگیز شکنجه که توسط ساواک انجام گرفته است می‌توان به کشیدن ناخن و دندان، وارد کردن آبجوش و شیشه در مقعد، بستن وزنه‌های سنگین به بیضه، تجاوز جنسی، شوک الکتریکی، شلاق زدن و کتک زدن اشاره کرد.
باوجود اینکه حجم کشتار و شکنجه در جمهوری اسلامی بسیار بیشتر از دوران پهلوی بوده است اما این به هیچ عنوان نمی‌تواند بهانه‌ای برای تطهیر جنایات مخوف شاه به شمار بیاید، همچنان با اطمینان می‌توان محمدرضا پهلوی را به عنوان بنیانگذار و پدر شکنجه نوین در ایران به شمار آورد، دستان آلوده‌ای که بار‌ها به خون مردم آغشته شده است هیچگاه پاک نخواهند شد.
*تصویر: دستگاه مورد استفاده برای کشیدن ناخنهای مخالفین در شکنجه گاههای رژیم ستمشاهی ایران.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر