صفحات

۱۳۹۱ آبان ۱۳, شنبه

این خبر برای جامعه روزنامه نگاران بسیار غم انگیز است


امیرمحسن محمدی: ما تسلیم تکنولوژی و فرهنگ سرمایه داری شدیم. هفته نامه نیوزویک انتشار کاغذی و چاپی خودش را متوقف خواهد کرد، این خبر بسیار بدی است.
نسل امروز به علت علاقه ای زیادی که به سهل الوصول بودن همه چیز دارد نسخه های چاپی را از دست خواهد داد. از آن مهم تر بوی کاغذ، برق و رنگ مرکب، بریدگیِ ریز و اتفاقی نوک انگشتها با کاغذ و اینکه ارتباط با کمپوزیسیون صفحه را از دست خواهد داد. دریافت و تاثیری که مخاطب از صفحه آرایی جرفه ای روی روزنامه و حتی همین سایز تبلویدی مثل نیوزویک دارد را نسخه الکترونیک ندارد. از جای صفحه و ورق زدن گرفته تا سایز فونت و عکس و البته درگیری چشم با ستون های چپ و راست و گوشواره ها. این نسخه الکترونیک تنها یک شوخی است، این لحظه «ارتباطات تصویری» دارد می میرد، قدرت مانوری که صفحه آرایی بر روی کاغذ دارد بر روی وب وجود ندارد، یعنی البته دارد اما هزینه آن بسیار گزاف خواهد بود و انجام نخواهد شد، مثل اینکه برای هر شماره یک وبسایت جدا طراحی کنیم. از ویژگی های مهم نیوزویک این بود که در هر منطقه، کشور، زبان و بنا به ویژگی های محلی صفحه آرایی ویژه خودش را داشت.
نیوزویک نخستین بار 17 فوریه 1933 به طبع رسید حالا 80 سال از آن تاریخ که می گذرد و تیراژش به بیش از 4 میلیون نسخه رسیده است. این هفته نامه نقش بسیار مهمی نیز در رسوایی های دولت امریکا داشته است، به عنوان مثال یکی از از اولین هایی است که از برخی روش های ضد انسانی بازجویی در گوانتانامو پرده برداشته و یکی از گزارش های دیگرش در اثر اعتراضات در خاورمیانه موجب مرگ 15 نفر در افغانستان شد. در همین هفته نامه است که تیتر «شکست در افغانستان» را انتخاب می شود و گزارش های افشا گرانه ای از درون خاک افغانستان تهیه می شود. فرید زکریا، سرمقاله نویس مشهور نیوزویک هم انتقادها و افشاگری های مهمی از طریق این هفته نامه منتشر کرده است.
تینا براون که سردبیر جدید آن است تمام تلاشش را برای بیرون آوردن این نشریه از بحران مالی کرده است، این نشریه که در سال 1961 توسط کمپانی واشینگتون پست خریده شده بود، دو سال پیش به قیمت نمادین یک دلار به یک تاجر امریکایی فروخته شد.
نیوزویک پس پیوستن به هفته نامه راست گرای «دیلی بیست» در یک سال گذشته حدود 40 میلیون دلار ضرر کرده است. از ویژگی دیگر این سودسالاری و نگاه کاپیتالیستی به جامعه مدنی اینکه این نشریه 80 ساله و استخوان دار که روزنامه نگاران بسیاری را تربیت کرده است، پس از تبدیل به نسخه الکترونیکی قرار است بجای استخدام، بصورت حق التحریری با ژورنالیست ها کار کند ... باور کنیم اگر پول نبود دنیای بسیار زیبا تری داشتیم.

هیچ نظری موجود نیست: