امیرمحسن محمدی
در تاریخ ۲۳ دی‌ماه ۱۳۵۹ ارتش عراق در حمله به ۵۰ کیلومتری شهر ایلام در منطقه‌ای بین هلاله و نی خزر از گاز مختل کننده ی اعصاب استفاده کرد، این واقعه در اسناد سازمان ملل به عنوان اولین حمله‌ی شیمیایی ثبت شده است اما حکومت ایران ادعا می کند اولین حمله ی شیمیایی در آبان ۵۹ و در جریان حمله به سوسنگرد بوده است.
انواع مواد شیمیایی مورد استفاده در جنگ ایران و عراق عبارت بودند از: بیس (۲ــ کلروتیل)، سولفید معروف به گاز خردل و اتیل ن. ن ـ دیمتیل فسفر و امیدوسیانیدات، گاز اعصاب معروف به تابون.
در طی جنگ هشت ساله‌ی ایران و عراق بارها استفاده از این سلاح‌های ممنوعه از سوی ایران به سازمان ملل و شورای امنیت گزارش شد اما مجامع جهانی ضمن حمایت‌های لجستیکی از ارتش عراق و فروش سلاح‌های مدرن و ممنوعه به آن تنها به صدور بیانیه‌هایی علیه استفاده از سلاح شیمیایی بدون اشاره به نام عراق به عنوان استفاده کننده از سلاح‌های شیمیایی پرداختند و استفاده کننده از این سلاح ضد انسانی را نا مشخص جلوه دادند، متعاقبن عراق نیز همواره استفاده از این سلاح‌ها را تکذیب کرده و مسئولیت حملات شیمیایی در خاک ایران را به عهده‌ی حکومت ایران می دانست.
این نقض آشکار معاهده‌های بین المللی و حقوق بشر در حالی اتفاق می افتاد که غرب امکان فشار به دولت عراق برای عدم استفاده از این سلاح‌ها را داشت.
با گذشت زمان و بازخوانی تاریخ جنگ ایران و عراق آشکار شد که نیروهای ایرانی نیز در موارد معدودی به استفاده از گاز خردل پرداخته بودند.
*پ.ن: بر اساس اصل مار خورده افعی می‌شود می توان ادعا کرد شیمیایی خورده اتمی می‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر