امیرمحسن محمدی
دادشاه یا میرشاه سفیدکوهی یک کشاورز ساده‌ی بلوچ بود که در اواسط دهه‌ی ۳۰ هجری شمسی در سیستان و بلوچستانِ فئودالی آن زمان به طغیان علیه دولت مرکزی ایران پرداخت.
در فروردین‌ماه ۱۳۳۶ کاروان «کارول» رئیس اصل چهار ترومن به سوی سیستان و بلوچستان ایران رفت که گروه دادشاه راه را بر آنان بست و در پی درگیری ایجاد شده چهار نفر از اعضای اصل ۴ ترومن کشته شدند، همچنین نیروهای دادشاه هواپیمای حامل رئیس ژاندارمری وقت را با شلیک تفنگ برنو سرنگون کرده و او را کشته بودند و همین دو موضوع موجب شد تا حکومت پهلوی واکنش شدیدی به این امر نشان داده و با فرستادن نیروهای ژاندارمری به رهبری یکی از افسران متعلق به قبیله‌ی ریگی به نام سروان خداداخان ریگی دادشاه و همرزمانش را در ۲۱ دی‌ماه ۱۳۳۶ کشتار کند.
برنامه‌ی اصل ۴ ترومن از سال ۱۹۵۰ برنامه امنیت مشترک آمریکا برای کمک به کشورهای ضعیف، جهت جلوگیری از گرایش آنان به سوی اردوگاه شرق و کمونیسم بود.
ریشه‌ی طغیان دادشاه را می‌توان ظلم و ستمی دانست که از جانب خوانین محلی به وی و خاندان و قبیله اش روا داشته شده بود و همین موضوع، در کنار حمایت حکومت پهلوی از خوانین محلی، به طغیان وی سمت و سوی ضد رژیمی داده‌است.
دادشاه و اعضای گروهش با توجه به شرایط فرهنگی آن زمان در بلوچستان خشونت زیادی از خود نشان می دادند و حتی دادشاه به قتل همسر و انسان‌های زیادی متهم است که همین امر موجب بروز انتقادهای شدیدی از روش‌کار وی شده است اما با این همه هنوز نام دادشاه در ادبیات و اکثر اشعار و سرودهای مردم بلوچستان به عنوان یک قهرمان ملی ستایش می‌شود.
پ.ن: دادشاه که فردی بی‌باک و ورزیده بود در زبان بلوچی یاغی خوانده می‌شود که کلمه‌ی «یاغی» در این زبان معنای تحسین‌آمیزی دارد و در بسیاری موارد در خصوص کسانی به کار می‌رود که همانند دادشاه زیر بار ستم نرفته، مسلحانه در برابر حکومت (گجرها = قجر‌ها) می‌ایستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر